Er zijn tegelijkertijd ‘twee werkelijkheden’ in je leven:
1) Je interpretatiewereld die je aandacht fascineert door alles als ‘goed of slecht’ te zien en op jou te betrekken zodat jij goed of slecht ‘bent’ door wat er gebeurt. Zodra je in deze interpretatiewereld stapt, moet het goed blijven gaan, gaat het steeds bijna verkeerd, of is het al verkeerd en moet het weer goed gemaakt worden. Je blijft ermee bezig om het goed te krijgen en het lukt nooit echt. Stress!
2) Je Zijn, Zodanigheid, onmiddellijke waarneming, vindt onderwijl tegelijkertijd plaats. Zijn is niet ‘goed of slecht’. In de herkenning van Zodanigheid ervaar je de onvoorwaardelijk gegeven vrijheid en heelheid van alles precies zoals het is en gebeurt. Terwijl je geloofde en rondliep in je interpretatiewereld is er aldoor alleen maar Zijn, Zodanigheid, onmiddellijke waarneming van alles precies zoals het is en gaat: vrijheid en heelheid.
Is het nu moeilijk om uit je fascinerende goed-of-slecht-interpretatiewereld te stappen? In die interpretatiewereld lijkt dat zo, want daar moet ‘slecht’ eerst veranderd worden in ‘goed’ en dat is altijd erg moeilijk. Tegelijk is Zodanigheid is er altijd al en is dus al moeiteloos aanwezig. Zelfs in de vorm van je interpretaties: je gedachten zijn moeiteloos aanwezig, je emoties zijn moeiteloos aanwezig, de angst dat je iets fout doet en dat jij dan ‘fout bent’ is moeiteloos aanwezig. Je kunt simpelweg die moeiteloze aanwezigheid herkennen van wat je precies nú ervaart – en je realiseert je Zodanigheid.
Dit is onmiddellijke waarneming: zonder moeite simpelweg als Zodanig erkennen wat je nu ervaart, zonder dit in goed-of-slecht te splitsen. Onmiddellijke waarneming gaat moeiteloos vanzelf en zo bevrijdt alles zich vanzelf. Maar we zijn ook heel erg getraind in onze goed-of-slecht-interpretaties en die zijn er heel snel. Ze hoeven niet weg: je neemt ze moeiteloos waar in hun Zodanigheid – en je bent er.
Deze Zodanigheid zijn we niet meer gewend te herkennen, en om hieraan te wennen doen we Zijnsmeditatie.
Yogi Daan