We kunnen ons van huis uit knap druk maken om van alles dat lijkt te moeten, met een volle agenda of zonder volle agenda. Dat moeten staat niet in je agenda, het zit in je hoofd en het is een poging om ooit een keer goed genoeg te zijn. Prachtig idee!
Zodra je opgemerkt hebt dat jij van Zijn bent (en dat kan echt niet anders), open voor alles, helemaal vanzelf, dan ervaar je Volkomenheid. Alles klopt in Zijn, alles is op zijn plaats. Precies waar jij bent, ben je helemaal op je plaats en je hoeft enkel hier, helemaal menselijk, vanuit je hart aanwezig te zijn. Je aanwezigheid is genoeg: als jij echt, wakker, hier bent, doe je vrijwillig precies wat haalbaar en nodig is. Vaak is dat niet veel, maar weinig. Weinig doen moet je een beetje durven: het lijkt niet genoeg.
We denken dat het niet genoeg zal zijn om in deze situatie wakker aanwezig te zijn, want we hebben nog véél meer op ons lijstje staan voor later, om unfinished business van vroeger alsnog op te lossen. We hebben ons allemaal als ‘niet goed genoeg’ ervaren – en daar is nu niets meer aan te doen! Ook wat je volgende maand, morgen of over een kwartier moet doen, kun je nu niet doen en daarmee bezig zijn mislukt. Maar precies hier nu kun je het weinige doen wat hier nu nodig is. Als er iets nodig is.
Moeten we iets doen? Als we met andere mensen zijn is iets doen vaak een masker en is aanwezigheid veel directer. Alleen vanuit aanwezigheid merk je wat er aan de orde is en doe je het weinige wat hier echt nodig is. Je ziet vanzelf wat je doet. Vaak doen we minder dan we van plan waren en is dat helemaal niet te weinig: het is precies wat paste.
Zien wat je doet gaat het beste zonder te piekeren over jezelf of wat anderen van jou vinden of wat jij van anderen vindt. Je ‘ik’ probeert almaar goed genoeg te worden en mislukt daarin. Je open aanwezigheid is, los van bezigheid met je ik, helemaal volmaakt zoals die is. Je kan daar nú zomaar in stappen, want je bent er al. Je hoeft jezelf niet te maken.
Yogi Daan